یه داستان هست که میگه ما ایرانی ها فن اوری تولید نخ ابریشمی رو از چینی ها 2در کردیم.
میگن اون زمانی که در دنیا ابریشم ارزش زیادی داشت و جاده ابریشم برای صادر کردن اون بوجود اومده بود در کشور چین کارگاه های تولید ابریشم در قرنطینه خاصی بود تا کسی نتواند علم تولید ابریشم رو بدزده و انحصار تولید این محصول در اختیار چین باشه. ایرانی ها نقشه ای کشیدن تا این فن اوری رو از کشور چین بدزدن. شاهزاده ای از ایران به کشور چین میرود برای خواستگاری از شاهزاده جوان چینی و در مدت زمانی که در چین اقامت داشته است تا توانسته بوده از شاهزاده خانوم جوان دلبری کرده و سنگ تمام گذاشته است.
خب هر چی باشه ما مرد های ایرانی از قدیم خوشگل بودیم.
بعد از اینکه نظر شاهزاده خانوم رو جلب میکنه و شاهزاده خانوم یه دل نه که صد دل عاشق میشه قرار گذاشته میشه که ازدواج انجام بشه و شاهزاده چینی بعد از ازدواج به ایران بیاد. طبق رسم چینی ها قرار میشه که هدایای ارزشمندی به همراه شاهزاده خانوم به ایران فرستاده بشه اما ایرانی ها گفتن که ما یک همچین رسمی نداریم (جون خودشون راست گفتن
)و هیچ چیزی نمیگیریم از شما و مجلس بهم میخوره و شاهزاده خانوم رنجیده خاطر از عشقی که از دست میره و از طرفی نمیتونه با سر افکندگی و بدون هدایا به ایران بیاد که زرنگی ایرانی ها اینجا خودش رو نشون میده و شاهزاده ایرانی از همسر ایندش میخواد که یکی از مواد اولیه های تولید نخ ابریشم رو براش بیاره و فکر میکنه ارزشمند ترین چیز میتونه همین باشه و شاهزاده خانوم که توانایی رفتن به همه مکانی رو داره واردیکی از کارگاه های تولید پیله های ابریشم میشه و یک پیله ابریشم رو در بین موهای خودش مخفی میکنه. کسی هم که جرات نداشته شاهزاده رو تفتیش بدنی کنه مثل الان که زن و مرد رو توی فرودگاه لخت میکنند
و خلاصه مواد اولیه تولید ابریشم که پیله ابریشم بوده به بیرون از مرز های چین میاد و ایران هم توانایی تولید ابریشم رو پیدا میکنه و این فن اوری که باعث بوجود اومدن طولانی ترین جاده جهان شده بود به دست همه کس میفته.
این داستان فقط یک داستان هست و سند تاریخی براش نیست اما نتیجه گیری ها
میگن اون زمانی که در دنیا ابریشم ارزش زیادی داشت و جاده ابریشم برای صادر کردن اون بوجود اومده بود در کشور چین کارگاه های تولید ابریشم در قرنطینه خاصی بود تا کسی نتواند علم تولید ابریشم رو بدزده و انحصار تولید این محصول در اختیار چین باشه. ایرانی ها نقشه ای کشیدن تا این فن اوری رو از کشور چین بدزدن. شاهزاده ای از ایران به کشور چین میرود برای خواستگاری از شاهزاده جوان چینی و در مدت زمانی که در چین اقامت داشته است تا توانسته بوده از شاهزاده خانوم جوان دلبری کرده و سنگ تمام گذاشته است. خب هر چی باشه ما مرد های ایرانی از قدیم خوشگل بودیم. بعد از اینکه نظر شاهزاده خانوم رو جلب میکنه و شاهزاده خانوم یه دل نه که صد دل عاشق میشه قرار گذاشته میشه که ازدواج انجام بشه و شاهزاده چینی بعد از ازدواج به ایران بیاد. طبق رسم چینی ها قرار میشه که هدایای ارزشمندی به همراه شاهزاده خانوم به ایران فرستاده بشه اما ایرانی ها گفتن که ما یک همچین رسمی نداریم (جون خودشون راست گفتن)و هیچ چیزی نمیگیریم از شما و مجلس بهم میخوره و شاهزاده خانوم رنجیده خاطر از عشقی که از دست میره و از طرفی نمیتونه با سر افکندگی و بدون هدایا به ایران بیاد که زرنگی ایرانی ها اینجا خودش رو نشون میده و شاهزاده ایرانی از همسر ایندش میخواد که یکی از مواد اولیه های تولید نخ ابریشم رو براش بیاره و فکر میکنه ارزشمند ترین چیز میتونه همین باشه و شاهزاده خانوم که توانایی رفتن به همه مکانی رو داره واردیکی از کارگاه های تولید پیله های ابریشم میشه و یک پیله ابریشم رو در بین موهای خودش مخفی میکنه. کسی هم که جرات نداشته شاهزاده رو تفتیش بدنی کنه مثل الان که زن و مرد رو توی فرودگاه لخت میکنند و خلاصه مواد اولیه تولید ابریشم که پیله ابریشم بوده به بیرون از مرز های چین میاد و ایران هم توانایی تولید ابریشم رو پیدا میکنه و این فن اوری که باعث بوجود اومدن طولانی ترین جاده جهان شده بود به دست همه کس میفته.این داستان فقط یک داستان هست و سند تاریخی براش نیست اما نتیجه گیری ها
نتیجه گیری یک: چقدر ما ایرانی ها پدرسوخته هستیم ؟
نتیجه گیری دو: قبول داری اگه شاهزاده خانوم چینی دق نکرده باشه بعد از اینکه همه چیز رو فهمیده خیلی قوی بوده؟
نتیجه گیری سه: بیخود نیست چینی ها همیشه تیم ملیشون به ما میبازه انگار ریشه تاریخی داره.
نتیجه گیری دو: قبول داری اگه شاهزاده خانوم چینی دق نکرده باشه بعد از اینکه همه چیز رو فهمیده خیلی قوی بوده؟
نتیجه گیری سه: بیخود نیست چینی ها همیشه تیم ملیشون به ما میبازه انگار ریشه تاریخی داره.
